Od 1873 roku budynek ten stał się siedzibą mławskich proboszczów, gdy dotychczasowe miejsce ich zamieszkania w klasztorze na Starym Rynku zostało przerobione na biuro naczelnika powiatu. Pierwszym proboszczem, który zamieszkał w tym domu był ksiądz kanonik Mateusz Świdwiński. Parterowy budynek mieszczący plebanię okazał się zbyt mały, dlatego w 1906 roku zostało dobudowane piętro, na którym znalazły się pomieszczenia na mieszkania dla wikariuszy. W okresie międzywojennym na dużym placu za plebanią powstał ogród z drzewami i klombami natomiast od ul. Niborskiej postawiono murowane ogrodzenie z wjazdem i furtką do wejścia na plebanię. We wrześniu 1939 roku budynek plebani został zniszczony podczas ostrzału Mławy i rozebrany w 1940 roku.