UL. STARY RYNEK 7

Adres : ul. Stary Rynek 7

     Jednym z najstarszych budynków murowanych wzniesionych na rynku była kamienica pod nr 7. Została zbudowana na początku XIX wieku prawdopodobnie przez Józefa Mostowskiego dziedzica dóbr Windyki i Grzybowo, który oprócz tej kamienicy posiadał jeszcze dwie nieruchomości w północnej części rynku. Dom ten był przez długi czas w posiadaniu rodziny Mostowskich. Po Józefie Mostowskim kamienicę przejął jego syn Michał Mostowski a po nim Edmund Mostowski. Michał i jego syn Edmund pełnili w Mławie stanowiska sędziego pokoju. Byli też ostatnimi dzierżawcami browaru miejskiego przy ul. Łaziennej w Mławie, który uległ częściowemu zawaleniu w maju 1853 roku podczas nadzwyczajnej burzy z wiatrem.

W 1864 roku „Tygodnik Ilustrowany” zamieścił rycinę ratusza miejskiego w Mławie, na którym z prawej strony widoczna była ta kamienica. Porównując rycinę z pierwszymi znanymi zdjęciami tego budynku widać, że była przeprowadzona mała przebudowa.

W 1876 roku właścicielem kamienicy jest znany w Mławie kupiec II gildji Lewin Lidzbarski, który posiadał jeszcze jedną murowaną kamienicę na rynku w jego południowej części. Według opisu z tego okresu dom był murowany piętrowy. W suterenach znajdowały się dwa pokoje i dwie piwnice. Na parterze był sklep, pięć pokoi i kuchnia przegrodzone korytarzem, którym można było przejść na podwórze. Na piętrze sześć pokoi i kuchnia oraz na poddaszu trzy pokoje z kuchnią. W podwórzu znajdowało się sześć chlewków, dwie stodoły dla wozów i piętrowy drewniany spichlerz o czterech stanowiskach. Przed pierwszą wojną światową w jednym z lokali Izaak Rozen prowadził sklep z żelazem.

Na początku lat dwudziestych współwłaścicielami kamienicy są: Mosze-Dawid Złotnik, Froim Kaferman i Hersz-Szaja Strumpfman. Właściciele prowadzą w nim swoje sklepy Hersz Strumpfman przejął po Izaaku Rozenie sklep z żelazem, który od 1929 roku prowadził w spółce z Jojnesem Segałem. Natomiast Froim Kaferman prowadził sklep spożywczy. W tym czasie był tu sklep ze sprzedażą detaliczną wyrobów tytoniowych, który prowadził Jakób Chajka oraz w domu mieścił się lokal przedsiębiorstwa Chila Kantora zajmującego się skupem zboża.

Pod koniec lat dwudziestych ostatni z współwłaścicieli Mosze-Dawid Złotnik w spółce z Fiszelem Frankielem i Majerem Reingewircem otworzyli sklep ze sprzedażą zboża i nasion. Od 1932 roku spółka nazywała się „Ziemiopłody”, której kapitał zakładowy wynosił 15000 zł a jej działalnością był handel hurtowy ziemiopłodami i nasionami oleistymi. Zmienił się również zarząd spółki za Fiszela Frenkiela przybył Mordechaj-Lejb Rak.

We wrześniu 1939 roku podczas ostrzału Mławy kamienica została zniszczona i spalona. Pozostałe po niej ruiny zostały wkrótce rozebrane.